Geomaty mają – jak wszystkie inne wyroby techniczne – swoje właściwości, które opisuje się wybranymi parametrami. Pomiary i badania tych parametrów zapewniają, że wyroby zachowują stałą jakość. Wartości tych parametrów podaje się w kartach technicznych, a użytkownicy powinni się kierować przy wyborze odpowiedniej geomaty i wybrać właściwy produkt do konkretnego zamierzenia.
Ponieważ część parametrów, które standardowo podaje się dla geomat, nie jest dla przeciętnego użytkownika wystarczająco jasna, podajemy opis przynajmniej tych najważniejszych. Nie będziemy jednak omawiać parametrów, które wymagają głębszej wiedzy z zakresu mechaniki lub chemii, takich jak np. mechanizmy wpływu warunków atmosferycznych na geomatę, oddziaływanie chemikaliów ani interakcje między geomatą a organizmami żywymi (grzyby, pleśnie, bakterie, wirusy lub enzymy).
Jest to chyba najbardziej znana właściwość i w wielu przypadkach jedyny parametr, według którego użytkownik decyduje o wyborze wyrobu przeciwerozyjnego. Określenie masy powierzchniowej jest proste – próbkę maty lub siatki waży się, a wynik dzieli przez powierzchnię próbki.
Ten proces powtarza się kilkukrotnie, a z uzyskanych wartości oblicza się końcową średnią masę oraz tolerancje od średniej. Trzeba więc pamiętać, że np. siatka kokosowa 400 g/m2 z odchyleniem ±10% może przyjmować wartości masy powierzchniowej od 360 do 440 g/m2. Tolerancje są częste zwłaszcza w przypadku wyrobów wykonanych z materiałów naturalnych (kokos, juta itp.). W przypadku trwałych plastikowych geomat są relatywnie niewielkie.

Idzie w parze z masą powierzchniową. Zwykle im większa grubość, tym większa gramatura. A tym zwykle dłuższa trwałość (dotyczy wyrobów z surowców naturalnych). Wartości wahają się od kilku mm do kilku cm w przypadku trójwymiarowych geomat. Z punktu widzenia użyteczności tego parametru ma on sens w przypadku trójwymiarowych plastikowych geomat, które podczas montażu są przysypywane warstwą humusu.
Musi być taka, aby wytrzymywała siłę unoszącą wody opadowej o dużym natężeniu, porywy wiatru oraz obciążenia mechaniczne wynikające z chodzenia pracowników podczas układania i konserwacji. Minimalna wymagana wytrzymałość zaczyna się zwykle od 3 kN/m. Wzmocnione plastikowe geomaty na bardzo strome lub silnie obciążone skarpy mają wartości wytrzymałości na rozciąganie od 20 do ponad 100 kN/m.

Uwarunkowana odpornością na fotodegradację (wpływ promieniowania UV). Tymczasowa ochrona z materiałów naturalnych ma krótką trwałość liczoną w latach. Trwała ochrona geomat kombinowanych i plastikowych ma trwałość liczona w dziesiątkach lat.
Jako inne parametry mogą być podawane:
Ponieważ są umieszczone w środowisku naturalnym, zakłada się dla wszystkich rodzajów geomat i geosiatek ich nieszkodliwość dla środowiska.
Nic nie znaleziono, zapytaj jako pierwszy.